Platforma Sygnalizacji Agrofagów - Online Pest Warning System

30.03.2017. - Odporny słodyszek rzepakowy

Słodyszek rzepakowy jest obecnie najsilniej uodpornionym gatunkiem szkodliwego owada w Polsce. Gatunek ten jest uodporniony na wszystkie substancje z grupy pyretroidów (w tym na tau-fluwalinat, który dotychczas wykazywał wystarczające działanie). Charakterystyczne jest to, że poziom odporności słodyszka rzepakowego na pyretroidy jest bardzo wysoki na terenie prawie całego kraju. Jedynie na terenach Polski północno-wschodniej jest nieznacznie niższy. Natomiast najwyższy poziom odporności słodyszka rzepakowego na substancje czynne z grupy pyretroidów dotyczy Polski północno-zachodniej. Zdecydowanie wyższą wrażliwość owad ten wykazuje w odniesieniu do substancji z grupy neonikotynoidów. Wysoką skuteczność zwalczania odpornego na pyretroidy słodyszka rzepakowego możemy również uzyskać stosując chloropiryfos lub indoksakarb. Pamiętać jednak należy, żeby stosować te substancje zgodnie z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa pszczół.

Zwalczając słodyszka rzepakowego należy pamiętać o bezpieczeństwie owadów zapylających, zwłaszcza pszczoły miodnej i trzmieli. Prowadzone w IOR – PIB od lat badania nie potwierdzają powszechnej opinii o wyjątkowo wysokiej szkodliwości insektycydów dla pszczół. Jednak należy pamiętać, że pewne zagrożenie dla pszczół może stanowić chloropiryfos, indoksakarb oraz pyretroidy. Poziom zagrożenia zależy jednak od kondycji i zdrowotności rodzin pszczelich. W prowadzonych w IOR – PIB badaniach, w większości przypadków, stosowanie pyretroidów nie powodowało ginięcia rodzin. Nawet chloropiryfos nie zawsze okazywał się toksyczny. Potwierdza to opinię, iż najważniejszym elementem w ochronie pszczół jest zdrowie i kondycja rodziny. Zawsze jednak należy stosować środki ochrony roślin zgodnie z zaleceniami zawartymi w etykietach. Na podstawie prowadzonych badań można natomiast jednoznacznie potwierdzić bezpieczeństwo stosowania acetamiprydu stosowanego zgodnie z zaleceniami (związek z grupy neonikotynoidów). W wieloletnich badaniach nie stwierdzono ani razu toksycznego działania tej substancji czynnej dla pszczół.